હિન્દુસ્તાનના ભાગલા પડીને ભારત અને પાકિસ્તાન થયા ત્યારે મને કમને છુટા પડેલા લોકની વાત છે આ ફિલ્મમાં. લખપતના રશીદ સુલેમાંનના પરિવારના પણ દેશ સાથે ભાગ પડી ગયા. વર્ષો બાદ તેમાં માત્ર બે જ જણ બચે છે, રાશીદ અને તેનો પૌત્ર હારુન. રશીદ પોતાની આવરદા પૂરી થાય એ પહેલા હરુનને લખપત પહોચાડવા માંગતો હોય છે. એક રાતે બંને સરહદ પર કરે છે. પણ સંજોગ તેમને વિખુટા પડે છે. એકલો પડેલો હારુન ત્રણ બાળકોને મળે છે. તે બાળકો હારુનને પોતાના ઘરે લઇ જાય છે. પોતાની માં વાલબાઈથી સંતાડીને રાખે છે. આ બાળકોને હારૂને પોતાનું નામ હારુન જ કહ્યું હોય છે, પણ બાળકો સમજે છે અરુણ. અને આ રીતે હારુન થઇ જાય છે અરુણ. એ પછી સર્જાતી એક પછી એક ઘટમાળને કરને હારુન ન માત્ર વાલબાઈ પણ આખાયે ગામને ઘેલું લગાડે છે.
રણની સફેદ ચાદર ઓઢેલા કચ્છની ધરા પર કચ્છી સર્જક ફિલ્મ કચકડે મઢે એટલે તેમાં સર્જનાત્મકતા સાથે ભાવના પણ ભળે. વિનોદ ગણાત્રાની આ ફિલ્મની નોંધ સ્થાનિક સ્તરે ન લેવાય એના કરતા વધુ દુખ એક ફિલ્મ રસિક હોવાને નાતે એ થાય છે કે હજુ આ ફિલ્મ થિયેટર સુધી નથી પહોચી. જો કે, સવાલ એ પણ છે કે માત્ર બોક્ષ ઓફિસ સાથે નિસ્બત ધરાવતા થિયેટરમાં આ ફિલ્મ આવી પણ જાય તો તેના સુધી દર્શકો આવશે ખરા ? કારણ કે મોટાભાગના લોકો તો ગુજરાતી ફિલ્મનું નામ સંભાળતા જ નાકનું ટેરવું ચડાવે છે. ત્યારે આ તો ગુજરાતી પણ ખરી અને વધુમાં બાળફિલ્મ.!! બાળફિલ્મના નામથી સોગીયું ડાચું કરનારાઓને મારો એક જ સવાલ છે કે, અલ્યાઓ તમે તમારા ટેણીયાઓને લઇ હેરી પોટર જોવા હોંશે હોંશે જાવ છો.. એ બાળફિલ્મ નથી ? તો પોતાની ભાષામાં બનેલી, આંતરરાષ્ટ્રીય ખ્યાતી પામેલી બાળફિલ્મથી સુગ શાને ? એક વાર હારુન અરુણ જુઓ, પછી કદાચ તમે કહી પણ નહિ શકો કે ગુજરાતી ફિલ્મ સારી નથી હોતી. હારુન અરુણ છે તો બાળફિલ્મ પણ છે મોટેરાઓને પણ ગમે તેવી.
અભિનંદન વિનોદભાઈ, ધીરુબહેન, રાગિણીબહેન અને આખીયે ટીમને.
જીતેન્દ્ર બાંધણીયા, બુલેટીન પ્રોડ્યુસર, ટીવી-૯ ગુજરાત
No comments:
Post a Comment