શૂટિંગ ! મસ્ટ ગો ઓન...

કોઈ ફિલ્મનું શૂટિંગ પૂર્ણ થવાના આરે હોય.. માત્ર કલાઈમેક્સ જ બાકી હોય.... ફાઈટસીન ચાલતો હોય  અને અચાનક ફિલ્મના હીરોને વાગી જાય તો.. આવું જ બન્યું નિર્માતા-દિગ્દર્શક હરીશ પટેલની ફિલ્મ ''તું તો સાજણ મારા કાળજે કોરાણી''ના શૂટિંગ દરમિયાન. ફાઈટ દરમિયાન સુપરસ્ટાર હિતુ કનોડિયાને હાથના ભાગે ઈજા પહોચી. સંજોગવસાત આ શૂટિંગ વખતે નરેશ કનોડિયા પણ હાજર હતા. તત્કાલ હિતુ કનોડિયાને લઇ જઈ હાલોલના જ એક ડોકટરને બતાવ્યું. ઓર્થોપેડિક ડોકટરે જે નિદાન કર્યું તે ફિલ્મને બે મહિના સુધી મુશ્કેલીમાં મૂકી દે તેવું હતું... ડોકટરે કહ્યું કે, હાથનો પાટો બે મહિના સુધી ખોલવો નહિ. જો આમ થાય તો ફિલ્મ નું માત્ર બે જ દિવસ નું બાકી શૂટિંગ બે મહિના સુધી રોકવું પડે. પ્રોડ્યુસર-ડિરેક્ટર સહીત આખો કાફલો મુશ્કેલીમાં મુકાય એ વધારામાં... વળી, આમ કરવાથી ફિલ્મ પણ બે મહિના ખોરંભે ચડી જાય એમ હતી. પોતાને કારણે ફિલ્મ અને નિર્માતા-દિગ્દર્શકને નુકસાન પહોચે તેવું કરે એ હિતુ કનોડિયા શાના ? તેમણે વિચાર્યું શો મસ્ટ ગો ઓન ... અને હિતુએ હાથ પર પાટો હોવા છતા શરુ કર્યું શૂટિંગ. અમુક ટ્રિકશોટ આપીને ફિલ્મનું શૂટિંગ પૂરું કર્યું. 

આ આખોય કિસ્સો જાણવા મળ્યો હિતુ કનોડિયાના પિતાશ્રી અને ગુજરાતના લાડીલા સ્ટાર નરેશ કનોડિયા પાસેથી. અગાઉ પણ એક વાર હિતુના પગમાં ઈજા હોવા છતાં તેઓ શૂટિંગ વખતે પગ વાળીને બેઠા નહોતા. કદાચ આવી ભાવનાને કારણે જ કલાકારો કહેતા હશે... શૂટિંગ ! ( શો ) મસ્ટ ગો ઓન... આ ફિલ્મના ટાઈટલને જોતા તો હિતુ વિશે એમ કહેવાય કે, અભિનય તો તારા કાળજે કોરાણો.. 

જીતેન્દ્ર બાંધણીયા, બુલેટીન પ્રોડ્યુસર, ટીવી ૯, ગુજરાત 

હારુન અરુણ : મોટેરા ને ગમે તેવી બાળ ફિલ્મ

'હારુન-અરુણ' ને આન્તરરાષ્ટ્રીય એવોર્ડ મળ્યાનું વાચ્યું ત્યારથી તે ફિલ્મ જોવાની મનસા હતી. રાહ હતી તેના થિયેટરમાં આવવાની. હજુ થિયેટરમાં તો એ નથી આવી પણ 'નઝરીયા' દ્વારા યોજવામાં આવેલા પીસ ફિલ્મ ફેસ્ટીવલમાં જોવા મળેલી આપણી ગૌરવવંતી ફિલ્મ એટલે 'હારુન-અરુણ'. ગૌરવવંતી એટલા માટે કે આ ફિલ્મે વિદેશમાં ગુજરાતનો ડંકો વગાડ્યો છે. પીસ ફિલ્મનો એવોર્ડ મેળવનારી આ ગુજરાતી બાળ ફિલ્મ વિષે કેટલા ગુજરાતીઓ જનતા હશે ખબર નથી, પણ એટલું ચોક્કસ છે કે જે ગુજરાતીઓ જનતા હશે તેમની છાતી ગજગજ ફૂલતી હશે. ગર્વ થવાનું સીધું કારણ છે, લોકો આમ પણ ગુજરાતી ફિલ્મના નામથી નાકનું ટેરવું ચઢાવે છે તેવે ટાણે કચ્છીધરા પર એક કચ્છીમાંડુંએ બનાવેલી આ ફિલ્મની નોંધ વિદેશમાં લેવાઈ છે.

હિન્દુસ્તાનના ભાગલા પડીને ભારત અને પાકિસ્તાન થયા ત્યારે મને કમને છુટા પડેલા લોકની વાત છે આ ફિલ્મમાં. લખપતના રશીદ સુલેમાંનના પરિવારના પણ દેશ સાથે ભાગ પડી ગયા. વર્ષો બાદ તેમાં માત્ર બે જ જણ બચે છે, રાશીદ અને તેનો પૌત્ર હારુન. રશીદ પોતાની આવરદા પૂરી થાય એ પહેલા હરુનને લખપત પહોચાડવા માંગતો હોય છે. એક રાતે બંને સરહદ પર કરે છે. પણ સંજોગ તેમને વિખુટા પડે છે. એકલો પડેલો હારુન ત્રણ બાળકોને મળે છે. તે બાળકો હારુનને પોતાના ઘરે લઇ જાય છે. પોતાની માં વાલબાઈથી સંતાડીને રાખે છે. આ બાળકોને હારૂને પોતાનું નામ હારુન જ કહ્યું હોય છે, પણ બાળકો સમજે છે અરુણ. અને આ રીતે હારુન થઇ જાય છે અરુણ. એ પછી સર્જાતી એક પછી  એક ઘટમાળને કરને હારુન ન માત્ર વાલબાઈ પણ આખાયે ગામને ઘેલું લગાડે છે.

રણની સફેદ ચાદર ઓઢેલા કચ્છની ધરા પર કચ્છી સર્જક ફિલ્મ કચકડે મઢે એટલે તેમાં સર્જનાત્મકતા સાથે ભાવના પણ ભળે. વિનોદ ગણાત્રાની આ ફિલ્મની નોંધ સ્થાનિક સ્તરે ન લેવાય એના કરતા વધુ દુખ એક ફિલ્મ રસિક હોવાને નાતે એ થાય છે કે હજુ આ ફિલ્મ થિયેટર સુધી નથી પહોચી. જો કે, સવાલ એ  પણ છે કે માત્ર બોક્ષ ઓફિસ સાથે નિસ્બત ધરાવતા થિયેટરમાં આ ફિલ્મ આવી પણ જાય તો તેના સુધી દર્શકો આવશે ખરા ? કારણ કે મોટાભાગના લોકો તો ગુજરાતી ફિલ્મનું નામ સંભાળતા જ નાકનું ટેરવું ચડાવે છે. ત્યારે આ તો ગુજરાતી પણ ખરી અને વધુમાં બાળફિલ્મ.!! બાળફિલ્મના નામથી સોગીયું ડાચું કરનારાઓને મારો એક જ સવાલ છે કે, અલ્યાઓ તમે તમારા ટેણીયાઓને લઇ  હેરી પોટર જોવા હોંશે હોંશે જાવ છો.. એ બાળફિલ્મ નથી ? તો પોતાની ભાષામાં બનેલી, આંતરરાષ્ટ્રીય ખ્યાતી પામેલી બાળફિલ્મથી સુગ શાને ? એક વાર હારુન અરુણ જુઓ, પછી કદાચ તમે કહી પણ નહિ શકો કે ગુજરાતી ફિલ્મ સારી નથી હોતી. હારુન અરુણ છે તો બાળફિલ્મ પણ છે મોટેરાઓને પણ ગમે તેવી.

અભિનંદન વિનોદભાઈ, ધીરુબહેન, રાગિણીબહેન અને આખીયે ટીમને.

જીતેન્દ્ર બાંધણીયા, બુલેટીન પ્રોડ્યુસર, ટીવી-૯ ગુજરાત  

અદલા બદલી : આવી ફિલ્મ્સ બદલશે ગુજરાતી ફિલ્મ ઉદ્યોગનું ભાવી

આમ તો પહેલા જ સપ્તાહે ફિલ્મ જોવાની ઈચ્છા હોય છે. પણ શું થાય સમય કાયમ સાથ નથી દેતો ને ? ફિલ્મ જોઈ ને રીવ્યુ દઈશ તેવું પ્રોમિસ મનોજભાઈને આપવા છતાં એક અઠવાડિયા સુધી ફિલ્મ ન જોઈ શકવાનો વસવસો રહ્યો. જો કે, મજા ની વાત એ છે કે જેવી આજે ફિલ્મ જોઈ કે, હસી હસીને એ વસવસો બહાર નીકળી ગયો. ખરેખર મજા પડે તેવી વાત લઇ ને આવ્યા છે મનોજભાઈ. તેમને ફરી એકવાર સાબિત કર્યું કે મનોજ નથવાણી એટલે કંઈક નવું. મુન્ના ટપોરીના કિરદારમાં પંકજ ગોસ્વામી 'રાપ્ચિક' લાગે છે, તો વિભૂતિ ટપોરી ડાયલોગ્સ બોલતી વખતે 'ઢીંચાક' લાગે છે. નિર્મિત પ્રેમ ના કિરદારમાં ખીલ્યો. જોવાની મજા પડે અને દર્શકોને ખડખડાટ હસાવવામાં મજા પડે તેવા સંવાદ અને અભિનય છે જીતું પંડ્યાનો. રાઠોડ એટલે લાંચિયા પોલીસના પાત્રને પરદે જીવંત કરનાર પાત્ર. સ્વર્ગલોકના દરેક 'કેરેક્ટર' પણ હસાવતા રહ્યા. ગુજરાતીમાં ટપોરી 'ડાયલોગ્સ' સાંભળવાની પણ મજા પડી. પૃથ્વીથી સ્વર્ગલોકની સફર કરાવતી વાર્તા જકડી રાખે છે. જોકે, સ્વર્ગ માં મુન્નો થોડીવાર ચુપ રહે એ નથી ગમતું. પણ પછી શરુ થાય છે હસાહસ.

પ્રેમ ઝંખતો મુન્નો અને પ્રેમ કરવા છતાં એકરાર ન કરી શકતો પ્રેમ અને તે બંને જેને પ્રેમ કરે છે તે પૂજા વચ્ચેની પ્રેમ કહાણી એટલે પ્રેમ અને દોસ્તીની 'અદલા બદલી'. મરદા માટેના મશીનની શોધ અને તેના થકી જ અજાણતા મુન્નાને મળતું નવજીવન એટલે જીવન અને મોતની 'અદલા બદલી'. ચિત્રગુપ્ત દ્વારા પ્રેમના બદલે મુન્નાનો જીવ લઇ જેવાની વાત એટલે જીવની 'અદલા બદલી'.

ભલે દર્શકો અપેક્ષા કરતા ઓછા મળે પણ જો નિર્માતા-દિગ્દર્શક દ્વારા આવી ફિલ્મ બનાવવાનું શરુ રખાય તો એવો દિવસ ચોક્કસ આવે કે બોલીવુડ અને ગુજરાતી ફિલ્મના દર્શકોની 'અદલા બદલી' પણ થઇ શકે.

જીતેન્દ્ર બાંધણીયા, બુલેટીન પ્રોડ્યુસર, ટીવી-૯ ગુજરાત 10:07 pm